🌱

چند نوع ذکر گفتن داریم

یک مدل ذکر شمارشیه یعنی سر تعداد میگن همون چیزی که با تسبیح و اینا و سر تعداد میگن

یک مدل ذکر گفتن که بدون تعداد هست و اصطلاحا کلامی بهش میگن یعنی از دهان خارج میشه

یک مدل ذکر هست کلامی از دهان نیست بهش قلبی میگن حالا بعضیا بهش میگن ذهنی تو این بدون تعداد و بدون اینکه کلامی بگه ذکر رو استفاده میشه

یک مدل دیگه ذکر گفتن هست که بهش میگن تنفسی مثلا اینجوری که نفس رو میدی داخل و میگی یا الله و بعد نفس رو میدی بیرون یعنی هر زمان که دم رو میگیری ذکر رو میگی که بیشتر عرفا از این مدل استفاده میکنن ... نه همیشه ولی از این مدل استفاده میکنن

خیلی از دلایلی که بیشتر مردم ذکر میگن و نتیجه نمیگیرن از اون ذکر برای اینه که اون ذکر رو آگاهانه انجام نمیدن یعنی معنی اون ذکر رو متوجه نمیشن و سعی نمیکنن اون ذکر رودر درون خودشون تجلی بدن مثلا ذکر یا بصیر ... وقتی این ذکر رو میگید باید معناش رو بفهمید این ذکر داره درباره بینایی مطلق خداوند صحبت میکنه و باید در وجودتون و زندگیتون باید اون رو حس کنید یعنی باید اونو در زندگی و وجودتون داشته باشید که این ذکر جواب بده به تو اصطلاحا ، یا درونت تجلی کنه یا اون نور واقعیش رو بگیری یعنی اون انرژی و اون نور و تاثیری که اون ذکر میخواد در زندگیت رو داشته باشه رو بدست بیاری و اگر خودسازی خودت رو رعایت کنی یعنی داری ذکرت رو درست میگی مثلا ذکر یا سمیع رو میگی و غیبت کنی و دروغ بگی این جور در نمیاد و این ذکر گفتن بی فایده هست مثلا ذکر یا رزاق رو میگی و برای ترفیع ات رشوه میدی و از دعا نویس دعای رزق و روزی میگیری این ذکر گفتنت فقط وقت تلفیه

معنای ذکر رو بدونید اینکه دارید برای چی شروعش میکنید و بعد همینطور به خودتون هشدار بدید اگر ذکر الحمد الله هست هر کاری انجام میدید بلند میشید میشینین اب میخورید بگید خدایا شکرت ... ذکر یا رحمان که میگید باید بخشندگی رو در برابر دیگران رو در خودت تقویت کنی نباید اینجور باشه ی نفر رو ببخشی و بعد به همه درباره کاری که انجام داده بگی این میشه ریا ... نباید تو مهمونی وقتی همه نشستن سجاده رو وسط سالن بندازی که یعنی من دارم نماز میخونم این میشه ریا و شرک پنهان

اینجوری میگن اون ذکر در درون شما تجلی میشه و اگر اشتباهی کردید فورا بگید استغفرالله خدایا این فکر رو از ذهن من دور کن ۳ بار بگید استغفرالله خدایا این چشم و نگاه بد. رو از من دور کن و ۳ بار استغفرالله این رفتار بد رو خدایا از من دور کناین مدل ذکر گفتن و اینکه خطایی نکنی جوابه و نتیجه داره

این ذکر گفتن اصول پیچیده ای نداره اصولش همینه

اول با ذکر الحمد الله و استغفرالله راه رو شروع کنی اگر میخوای بیای تو این وادی سیر و سلوک

دوم درک کنی این ذکر رو و در وجودت تجلی کنی

سوم نیت ... به چه علت داری این ذکر رو میگی اگر حاجت باشه اشکال نداره اما آرزوت هم نباید شرک باشه اما اگر مشکلی داری کسی بیماره اشکال نداره

ذکر اگر کنجکاوی تو ماورا و دیدن اجنه نباشه

درسته ذکر رو بعضیا با تعداد میگن

اما پیامبرا و اماما دائم الذکر بودن و نیاز نیست که بدونید چند دور با تسبیح ذکر گفتید

خود استاد کاوه میگه

اول الحمد الله و استغفرالله ۶ ماه

بعد یا بصیر یک ماه

بعد ۱۱۰ بار لا اله الا الله یک ماه

بعد سوره توحید روزی ۳۳ بار یا ۱۰۱ بار یا ۱۱۰ بار برای یک ماه

بعد اگر خواستید ۱۰۰۰ بار ذکر لا اله الا الله

برای این انقدر طول میشه که به هزارتا برسه تا این بدن و ذهن و قلب اماده بشه و خالی از کینه و حسادت و خودپرستی و ریا بشه طرف تو گذشته نباید باشه نباید انقدر از اجنه بترسه کسیکه اماده نیست و از اجنه انقدر میترسد ذکر لا اله الا الله اونم۱۰۰۰ بار ضعیفش میکنه پوست و استخونش میکنه شخص رو میبره تو حالت روزه معنوی چون شخص اماده نیست کسایی که ذکر تعداد بالا یعنی ۱۰۰۰بار میگن اکثرا بدن ضعیفی دارن چون جسم و روح مچ نیستن این قلب و ذهن هماهنگ نیستن و اتصال بین قلب و ذهن نیست برای همین اساتید چه قدیمی و چه جدید میگن مستقیم ذکر لا اله الا الله رو تعداد بالا مثلا ۱۰۰۰ تا رو نگید اگر بگید این ذکر سنگینه و بیچاره تون میکنه وگرنه ذکر نورانیه و خیلی هم خوبه اما ما سنگین هستیم و بدن و روح مون نمیتونه انرژی ذکری که بهش وارد میشه رو هندل کنه و مریض میشه شاید ی روز برسه روح و جسم تون قوی بشه ذکر رو بگیرید و ۵۰ درصد انرژی. رو کامل دریافت کنید و متوجه بشید ... برای ذکر تعداد بالا باید جسم قوی و روح قوی داشت ... مثلا برای برون فکنی هم میگن اگر بدنت زیادی کمبود وزن داشته باشه نمیتونی برون فکنی کنی پس بدن قوی با روح قوی مچ میشه

یعنی ما هستیم که با ذکر همسو نیستیم حالا نمیگیم صد در صد اما ۷۰ تا ۸۰ درثد حداقل ۵۰ درصد باید با ذکر همسو باشید

مثلا طرف ذکر یا رحیم میگه اما زنش بد رفتار میکنه با بچه اش بد رفتار میکنه اخلاق نداره تو جامعه میبینیم کفر میکنه بعد جالبه تسبیح تو دستشه و ذکر میگه و بعد میگه این چه زندگیه ؟ اصلا خدا ما رو نمیبینه؟؟... خب چرا ذکر میگی اینا اصلا جور در نمیان با همدیگه !

پس لطفا اگر میخواید ذکر بگید لطفا روی ابجد اسمتون ذکر نگید وقتی این کار رو میکنید فشار زیادی به هاله میاد و احتمال داره دریچه باز میکنی و موجودی رو میکشونی پایین احتمال داره هاله بدنت ترک بخوره یا سوراخ بشه یا انرژی راکد شدیدی بیوفته توش و حس کنی ی انرژی شدید دور سرت میچرخه

برای ذکر انتخابیتون معنی ذکر رو بدونید و قلبا به اون ذکری که میخواید بگید حسی داشته باشید

از بین اعداد ۵ و ۷ و ۱۰ و ۱۹ و ۲۱ و ۳۳ و ۴۰ و ۷۰ و ۷۲ و ۱۰۰ و ۱۰۱ و ۱۱۰

اینها اعداد خوبین ... ذکر بخواد اثر بذاره با روزی ۵ بار هم اثر میذاره و سعی کنید دائم الذکر به هر روشی باشید و اینکه یکدفعه ۱۰۰۰ تا ذکر قوی مثل لا اله الا الله بگید خودتون رو مریض میکنید ممکنه سردرد شدید بی حالی و کسلی و بی اشتهایی بگیرید یا پرش دست و پا ... توی مسیر سیر و سلوک اگر مثل فشنگ وارد شدی مثل فشنگ هم خارج میشی شما باید صبر داشته باشید نباید برای ریاضت کشیدن عدد تعیین کنید اینکه دو سال ذکر میگم یا ۵ سال و تظاهر به خوب بودن میکنم این خوب بودن باید بشه روش شما تا آخر عمر و البته بیشترا وقتی یک سال ذکر میگن و تلاش میکنن روی نفس خودشون کار کنن و نمیتونن و خسته میشن و ادامه نمیدن ... به سال نیست هر شخصی به خودش بستگی داره بعضیا تو ۴ ماه به شهود میرسن و بعضیا دو یا سه سال

*انتخاب عدد برای ذکر رو فقط برای چله برداشتن در نظر بگیرید

یک روش قدیمی برای تعداد ذکر گفتن اینجوریه مثلا ذکر لا اله الا الله ۱۲ حرف داره شما یک صفر میزاری جلوش میشه ۱۲۰ ... و این ذکر رو روزی ۱۲۰ بار میگید یا یک ذکر دیگه ۴ حرف داره ی صفر میزاری جلوش و میشه ۴۰مرتبه در روز

و روش قدیمی خوبیه و فشار زیادی بهتون نمیاره که وسط راه خسته بشید و وقتی ذکر میگید برای چند لحظه که شده چشماتون رو ببندید و به معنی اون ذکر فکر کنید نه فقط به کلمه ای که از دهان بیرون میاد نه ... به معنیش فکر کن و اینجور زود تر در وجودتون تجلی پیدا میکنه و ذکر گفتن خودش باعث میشه یک سری رفتار های بد رو بذارید کنار اما رفته رفته ... نه سریع و یکدفعه

مثلا کسیکه دروغ زیاد میگه ذکر یا سمیع خیلی براش خوبه

یا شخص فکر میکنه هیچ انرژی تو وجودش نیست ذکر یا نور رو روزی ۱۰۱ بار بگه نور بگیره انرژیش برمیگرده مخصوصا کسایی که افسرده هستن

وقتی چله میگیری برای حاجت هی برای کار و دانشگاه و ازدواج و رزق و روزی این یعنی این چله ها در مسیر سیر و سلوک نیست بلکه در مسیر حاجت خودتون و دنیا هست پس حرکتی برای خداشناسی و حرکت روح الهی انجام ندادی اینکه میگن چله قرب الهی یعنی چی یعنی حاجت دنیوی توش نباشه ، باید بگی برای رسیدن به قرب الهی و دریافت نور الهی و اینکه بیشتر خودم رو بشناسم و خدای خودم رو بشناسم و در مسیر نور الهی باشم و برای رسیدن به خدا

شاید کسایی که اول مسیر سیر و سلوک هستن چله یا ختمی برای حاجت بردارن اما رفته رفتاه هیچ چله و ختمی برای حاجتی ندارن و همه ذکر هاشون برای رسیدن به خداست و مشکلی داشته باشه به خود خدا میگه کاری نداره میره تو سجده و میگه خدایا من این مشکل رو دارم خدایا منو این شکلی امتحان نکن خدایا من نفسم مشکل داره خدایا نفسم و وجودم رو قوی کن که بتونم از این مشکل رها بشم، دیگه نمیره ی ختم برای مشکل فلان ی چله برای مشکل فلان کل قران برای مشکل فلان چون اون دیگه مبحث توحیدیت رو متوجه شده ... این حاجت برای اوایل هست

مثلا دوستی میگفت من ۵ سال هست ذکر میگم اما یکبار هم برون فکنی نداشته این نشون میده این ذکرها یکبار برای قرب خدا نبوده همه اش میخواسته یا چشم سومش باز بشه یا با قبایل اجنه ارتباط بگیره یا ذهن مردم رو کنترل کنه یا خودش رو برای موجودات نورانی عزیز کنه یعنی اصلا حواسش به خدا نیست این مسیر سیر و سلوک نیست

تو مسیر سیر و سلوک گفته میشه تو باید هی خودت رو به خدا نزدیک کنی این ذکر یک وسیله هست که تو خودت رو به خدا نزدیک کنی

امامها و پیامبر برای اینه که تو متوسل بشی اونها برای اینن که تو خدا رو بهتر بشناسی ببینی اونها چیکار کردن و تو هم همون راه رو برو ببین اون امام چه اخلاقی داشته چه رفتاری و منشی داشته اگر ضد اون روش بری یعنی تو هنوز اول کاری بخاطر همینه بعضیا بعد چند سال ختم ایت الکرسی و چله برای مسیر دنیوی نتیجه نمیگیرن

اگر ذکر کم حجم گفتید ی جاتون درد گرفت اون انرژی خواره میخواد قطع بشه کسیکه ۶ ماهه مداوم ذکر میگه یکدفعه قطع کنه برای یک ماه ذکر نگه اون فرد قطعا مریض میشه اگر افتادین تو ذکر گفتن یکدفعه قطع نکنید تعداد رو بیارید پایین

اگر روزی ۷۰ بار بوده کنیدش روزی ده بار اما صفرش نکنید

چله ات تموم شد سریع نرو چله بعدی دو یا سه روز استراحت به خودت بده بعد برو چله بعدی

وسط چله یدفعه چله رو قطع نکنید مگر اینکه استادی داشته باشید اون بگه

چله یعنی کل انرژی اون ذکر رو توی چهل روز میخوای بکشی سمت خودت اما از لحاظ بیتشی و رفتاری و اخلاقی به خدا نزدیک نیستی و فکر میکنی نزدیکی و ممکنه حین چله سردرد و بدن درد یا سرماخوردگی بگیری چون بدنت هندل نکرده اون انرژی رو اما تو دائم الذکر بودن تو ۶ ماه میخوای انرژی رو بگیری و بدنت کم کم بدون مشکل انرژی رو میگیره

***و بعد دو سه سال گذشت تو فهمیدی باید دائما ذکر بگی منظو چله نیست ... بعد از اینکه "وجودا" متوجه شدی

اون موقع تو باید دائم الذکر بشی و دائم الذکر شدی و دو تا سه سال از این دائم الذکریت گذشت اینجا تو خواب هم اینجوری بهت بگم که ذکر میگی یعنی دست خودت نیست بند بند سلولهات ذکر میگن و اینجا تو دائم الذکر بودن تو یک سال یا دو سال یا سه سال نکته بسیار مهمی وجود داره یکی از راز های اصلیشه اینه شما باید ذکر اسما الهی رو بگی تا تعادل برقرار کنی یعنی هر دو یا سه روز یک ذکر رو بگی و بعد بری ذکر بعدی و بعد ذکر بعدی و بعدی

در کنارش میای نگاه میکنی ایا اون اسما الحسنی که میگی ایا تو قران هست و روزی ده بار اون ایه که اون اسما الهی توش هست رو هم میگی یا اون سوره رو اگر وقت داشتی یا دوست داشتی

و وقتی دائم الذکر باشی افراد سمی از تو زندگیت حذف میشن حتی اگر معشوقه ات باشه وقتی افراد سمی هم فرکانس ات نباشن از کنارت حذف میشن دیگه سیستمت فرق میکنه و اگر قبلا تو جمع کلی حرف میزدی تو بحثی دخالت میکردی و درباره این و اون حرف میزدی دیگه کم حرف میشی نه اینکه انرژی نداشته باشی یا شاد نباشی ... نه ... پر انرژی هستی اما دخالت نمیکنی

اینکه دائم الذکر باشی و کنجکاو باشی همسایه ات چیکار میکنه و کجا میره یا غصه رزق و روزیت رو بخوری این با هم جور در نمیاد و نتیجه نمیگیرید

نه اینکه چله حاجت خوب نیست اما دعا کن و از خود خدا بخواه ... خدا خودش میگه به من باور داشته باش به من ایمان داشته باش ... و تمام این ذکر گفتنها برای اینه تو ایمانت قوی بشه

خدا نگفته تو یکسال این سوره رو بخون تا من پولدارت کنم، نه خدا میگه تو به من ایمان داشته باش من بهت میرسونم

وقتی ذکر یا رزاق رو میگی باید بهش ایمان داشته باشی که اون روزیت رو میده

و تکرار و تکرار این ذکرها برای اینه که بین قلب و مغزت یک هماهنگی پیش بیاد که منه انسان بفهمم یا رزاق یعنی چی وقتی درکش نکنی که خدا روزی ماهی توی دریا رو میده من که سهلم شاید ۵ سال گذره و هنوز تو درگیری خودتون باشی ولی وقتی درکش کنی میبینی تو یک هفته عه همه چی تغییر کرد !

* یکی دیگه از مشکلات زیاد ذکر گفتن و بدون وقفه و استراحت چله گرفتن اینه بعد از یکسال روح شما به این آگاهی میرسه که تو خواب متوجه میشید همزادتون کجا میره ، بیشتر خوابهایی که میبینید ممکنه همزادتون باشه اما خوتون ببینید (همزاد یک موجود همجنس و دقیقا بیه خودتون اما جن هست که از شما مراقبت میکنه ) وقتی بعد از یکسال روح اونقدر سبک میشه که تو خواب هر شب میبینی تو قبایل اجنه هستی این خوب نیست هر شب هر شب همزاد تو قبایل برای خودش بچرخه ... همچین مشکلی برای عرفا هم پیش میاد که اون استادشون برای همچین مشکلی میگه برای دفع شر و بلا ی چیزی عقیقه ( یا قربونی ... دقیق یادم نیست ) بشه تا همزاد رو بنشونن سر جاش و هر شب ی جا نباشه قربانی کردن سنت پیامبره اینکه وقتی بدنیا اومدید باید براتون انجام بدن هر سال ی روز مشخص عید قربان هست براش اینکه بعضی چیزها هست مثلا چشم زخم عامیانه میگن تیری هست که از دروازه چشم خارج میشه و تو ماورایی میگن بعضی چشم زخمها انقدر سنگینن که وقتی به شخص نگاه میکنن لجنی رو میبینن انگار چند تا طلسم درون خودش داره ... قربونی کردن برای دفع سر و بلا خیلی توصیه شده اینکه بچه ای به دنیا میاد شما که نمیدونید پدرانتون چه اشتباهاتی انجام دادن و این کار انجام میشه اگر حتی نفرینی تو خونتون هست از روی بچه تون برداشته بشه ... و کسایی که از بچگی مدیوم هستن یا تو مسیر سیر و سلوک هستن باید همیشه برای خودشون عقیقه بزنن