از جواب ندادن به تماسهام و پیام دادنام ... معلوم بود گذاشتنم تو تح *&^ ری*&^  م 

اومونی هم مثل همیشه اول از همه گفت اگر میخوای به جایی برسی خونواده ات رو رها نکن تو پدر نداشتی داداشت پول عمل ات رو داد !

گفتم من کسی رو رها نکردم ! ممنونم ازتون که تو تنگی بهم کمک کردین ... اما این آشتی کردن به نفع ما نیست ! پسرت مثل آدم مرفه بی درد شده که تنها کسریش اینه من بهش توجهی نمیکنم ! چرا هیچ کدومتون وضعیت من رو درک نمیکنین که گذاشتینم تو خوابگاه که اصلا چجوری روزم رو شب میکنم... فقط بهم زنگ میزنین بابت کاری که نکردم عذر خواهی کنم ؟ چرا ؟ چون پدری کرده برام؟

بیست سال بشین بین مردم آبرو جمع کن و تهمت دروغ بزنن بهت و چیزی نگی که چون طرف وقتی دانش آموز بودم شهریه ام رو میداده ؟

 

 

 

 

 

خوشم میاد هیچ کدوم کوتاه نمیایم !