من اندیشه غلطی که حتی از روی مطالعه باشه رو دوست دارم


میگه :

ایران هیچی نداشت به زور دعا و زیارت و اماما ... (اگر خاکهای نرم کوشک رو خونده باشین ) اولای جنگ دووم آوردن حتی چهارتا خمپاره نداشتن از خودشون دفاع کنن سر جنگی که به اجبار واردش شده بود و انقدر کشته دادیم انقدر اسیر جنگی دادیم و انقدر اذیت بچه هامون کردن ... فقط کمک خدا بود تو ی جنگی پیروز شدن و غنائم جنگی واسه سه سال گیرمون اومد و بی نیاز شدیم و تونستیم ادامه بدیم
میگه ۵۶ تا کشور رو هم کرده بودن ایران رو بزنن همین المان کل بمب شیمیایی اون زمان رو ریخت سرمون ...

خمینی بعد از پیش بینیش واسه از هم پاشیدنش روسیه ... روسیه یکم ادم حسابش میکرد و خمینی بهشون گفت ای سرانی که سرتون رو مثل خرس کردین تو برف شمایی که با آمریکا دوست شدین و ایران رو میزنین ، اینا واستون دوست نمیش... به صدام تفنگ ندین تا ما رو نزنن و اونا گفتن فرانسه داره بمب اتم آماده میکنه تا تهران رو بزنه و خدا رحم کرد سازمان ملل اومد گفت جنگ بسه
اما عراق اومد هواپیمای پر از مسافر رو رو دریا زد معلوم نشد اصلا کجا رفت و بعد فاو رخ داد حالا توافق کردن جنگ تمومه ... رجوی از کردستان آدم جمع کرد و اومد سمت تهران و اون از اون سمت حمله میکرد

زاهدی نخست وزیر محمد رضا شاه تو کتابش نوشته لعنت به محمد رضا شاه که بحرین رو از این جدا کرد!

این دیکتاتور الان ... نذاشته ی وجب از خاک رو کسی بگیره ... مگه نه دوره پهلوی بحرین با اون همه نفت و گاز رو شاه داد به ال خلیفه تازه اولین نفر خودش تبریک گفت به عربها ... البته کلی با امریکا و انگلیس جلسه گذاشتن که بحرین برگرده اما نتیجه عکس داشت

پ.ن: چقدر کشورمون دوره توسری خوری زجر و بدبختی زیاد داشته